Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης παρουσιάζει πολλά στοιχεία λαϊκής αστρονομίας στα έργα του δανεισμένα είτε απ’ τη ναυτική παράδοση της Σκιάθου, είτε απ’ τις βασικές γνώσεις ουρανογραφίας εκείνης της εποχής. Η Σελήνη αποτελεί μόνιμο σκηνικό υπόβαθρο των έργων του και την περιγράφει σε όλες τις φάσεις της και σε όλες τις αποχρώσεις της. Επίσης αναφέρεται σε αστερισμούς εξιστορώντας αρκετές φορές και τους μύθους τους, παρατηρεί τον γαλαξία και δίνει πληροφορίες για τη θέση αστέρων και ουρανίων σωμάτων. Καταγράφει αρκετά αστρονομικά φαινόμενα όπως βροχές διαττόντων, αντιθέσεις, συνόδους. Η έρευνα έγινε σε όλο το σύνολο των έργων του δηλαδή σε 4 μυθιστορήματα, 172 διηγήματα, στα ποιήματά του, στην αλληλογραφία του και σε οποιοδήποτε άλλο άρθρο έχει δημοσιεύσει ο ίδιος.

Ο ουρανός για τον Παπαδιαμάντη είναι καταφύγιο και παρηγοριά και οι συχνές και ακριβείς αναφορές του τον καθιστούν έναν γνήσιο ερασιτέχνη αστρονόμο.