Ακόμη και αν ακούσαμε τη δημοτική αρχή να κλίνει σε όλες τις πτώσεις την κανονικότητα που επιστρέφει, την ανάπτυξη που έρχεται, ωστόσο παρουσίασε ένα φτωχό τεχνικό πρόγραμμα που επιχειρεί να διαχειριστεί τη φτώχεια και σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες.
Το τεχνικό πρόγραμμα προβλέπει ελάχιστα για την αγροτική οδοποιία, ελάχιστα για την αντισεισμική προστασία, τίποτα για την αντιπυρική προστασία. Καμία πρόβλεψη για νέα σχολεία, παιδικούς σταθμούς, χώρους άθλησης για τα οποία υπάρχουν τεράστιες ανάγκες ενώ την ίδια ώρα δίνονται τεράστια ποσά για ενοίκια τα οποία θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν και να δοθούν – αφιερωθούν σε άλλες ανάγκες.
Ενδεικτικό της «μιζέριας» είναι ότι για την αντισεισμική προστασία των σχολείων προβλέπονται σχεδόν 42.000€ για τα 80 σχολεία του Δήμου και αντίστοιχα 25.000€ για το σχολικό συγκρότημα Μαντουκίου που δείχνει ποιες είναι οι πραγματικά ανάγκες τέτοιων παρεμβάσεων.
Η μειωμένη χρηματοδότηση, το λίγο προσωπικό δεν είναι κάτι τυχαίο. Δε λύνονται με τα ευχολόγια. Το κράτος κόβει χρήματα από τους Δήμους για να δημιουργήσει ματωμένα πλεονάσματα έτσι ώστε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Η περιγραφή των δυσκολιών δεν αθωώνουν τη δημοτική αρχή που δε διαφωνεί σε τίποτα με την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ. Δεν ακούστηκε ούτε μία λέξη κριτικής για τα 860.000 € που δίνονται από το κράτος μέσω της ΣΑΤΑ 2020 και που είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτά που χρειάζεται ο κερκυραϊκός λαός.
Το μόνιμο προσωπικό στις υπηρεσίες δεν φτάνει και αυτό είναι μία πραγματικότητα. Ποια μορφή διεκδίκησης επέλεξε η Δημοτική Αρχή; Καμία, ίσα ίσα που βρίσκει χρυσή ευκαιρία να δίνει όλο και περισσότερες υπηρεσίες σε ιδιώτες. Γιατί να μην μπορούν οι υπηρεσίες του δήμου να συντάσσουν μελέτες; Γιατί να μην μπορούν μια σειρά έργων να γίνονται από αυτές; Γιατί να πρέπει να δίνουμε λεφτά διαρκώς σε ιδιώτες;
Το ανώτατο ύψος κρατικής χρηματοδότησης για το σύνολο των δήμων μόλις ακουμπά τα 1,7 δις., ενώ τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού από την άμεση και έμμεση φορολογία ανέρχονται σε 54,2 δις. ευρώ (!!!) και τα οποία πληρώνουν κατά ποσοστό 93% τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Ο συμβιβασμός, η διαχείριση, η ταύτιση με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, μεταφράζεται σε ψίχουλα για τις ανάγκες των πολλών, των εργαζόμενων, των μικρών αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας. Ό,τι προβλέπει το τεχνικό πρόγραμμα για άλλη μια φορά, καλούνται οι κάτοικοι να το ξαναπληρώσουν μέσα από μεγάλη φορολογία και τεράστια δημοτικά τέλη που επιβάλλει κυβέρνηση και Δημοτική Αρχή.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να βγάλουν τα συμπεράσματα τους για το ρόλο που παίζει η δημοτική αρχή στη διατήρηση της φτώχιας που αποτελεί συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής. Επιβεβαιώνεται η εκτίμηση της Λαϊκής Συσπείρωσης, ότι οι Δήμοι θα παίξουν το ρόλο του εκτελεστικού βραχίονα αντιλαϊκών πολιτικών σε επίπεδο πόλης, χωριού και γειτονιάς.
Γι’ αυτό είναι ανάγκη τώρα οι εργαζόμενοι να αντισταθούν, να οργανωθούν και να βάλουν σε προτεραιότητα τη διεκδίκηση των δικών τους σύγχρονων λαϊκών αναγκών, να σφυρηλατήσουν τη λαϊκή συμμαχία που θα ανοίξει το δρόμο για γενικότερες φιλολαϊκές ανατροπές και λύσεις.
