ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ
Η ιδιωτικοποίηση του ΕΡΗΜΙΤΗ εντάσσεται στο συνολικότερο σχεδιασμό του εγχώριου και ξένου κεφαλαίου. Οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας γης και υποδομών είναι ένα από τα κομμάτια του παζλ για να επιτευχθεί και να συντηρηθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι η διατήρηση των μνημονιακών μέτρων, οι νέες αναδιαρθρώσεις και μέτρα όπως τον νέο αντιασφαλιστικό νόμο που φέρνει για ψήφιση στη Βουλή η ΝΔ την Πέμπτη 27/02, η καταστολή, η εμπλοκή της χώρας μας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Τα επιχειρήματα, που αξιοποιούνται από την κυβέρνηση αλλά και από εκλεγμένους σε Δήμους και Περιφέρεια για θέσεις εργασίες, για οικονομικά οφέλη αποτελούν το απαραίτητο αντιλαϊκό περιτύλιγμα προκειμένου να ξεγελάσουν το λαό και να μειώσουν τις αντιδράσεις του. Η ανάπτυξη που μας υπόσχονται είναι ανάπτυξη για τα κέρδη των λίγων και σε καμία περίπτωση δε σημαίνει κάλυψη των σύγχρονων αναγκών της λαϊκής πλειοψηφίας.
Για να τους πιστέψουμε προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ζωή μας θα καλυτερέψει μόνο αν βάλουμε όλοι μαζί πλάτη για να παραχθεί περισσότερος πλούτος που υποτίθεται θα αναδιανεμηθεί σε όλους. Το ίδιο μας λένε για τους υδρογονάνθρακες, για το αεροδρόμιο, για το λιμάνι που ετοιμάζονται “για επενδύσεις», για τα αλιευτικά καταφύγια. Αν μπορούσαν και αν τους συνέφερε θα πουλούσαν και ολόκληρο το νησί. Έτσι μας λένε θα ανοίξει ο δρόμος για μία «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ ή μία «ανάπτυξη για όλους» της ΝΔ δηλαδή και για τους καπιταλιστές, και για τους εργαζόμενους και για τους ανέργους. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και τα στοιχεία αποκαλυπτικά αφού ακόμη και διεθνείς οικονομικοί οίκοι αποδεικνύουν ότι όσο περνάει ο καιρός οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο το 1% του πληθυσμού του πλανήτη να κατέχει το 50% του πλούτου!!! Υπάρχει κάποια στρέβλωση σε αυτό; Μήπως κάποιες επενδύσεις δεν έγιναν με καλούς όρους; Όχι βέβαια έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός και στην περίοδο της κρίσης και στην περίοδο της ανάπτυξης, προς όφελος των λίγων.
Οι θιασώτες αυτής της ανάπτυξης μας προτείνουν ένα δρόμο που δεν είναι νέος. Θυμίζουμε ότι από το 2000 μέχρι το 2007 ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομία ήταν 5%, διπλάσιος από τον αντίστοιχο της Ευρωζώνης, και έγιναν μεγάλες ξένες επενδύσεις και μεγάλα έργα ιδιαίτερα με την Ολυμπιάδα του 2004. Το αποτέλεσμα της μεγάλης κερδοφορίας των ομίλων ήταν τελικά η βαθιά καπιταλιστική κρίση, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που δεν έβρισκαν διέξοδο για να επενδυθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους.
Ο πλούτος που παράχθηκε όλα αυτά τα χρόνια φυσικά δεν μοιράστηκε στους εργαζόμενους που τον δημιούργησαν, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει αυτό όσο κυριαρχεί το καπιταλιστικό σύστημα. Και αυτό διότι πολύ απλά για να αυξηθεί το καπιταλιστικό κέρδος πρέπει να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης και το ξεζούμισμα των εργαζομένων της κάθε επιχείρησης.
Για αυτό σε κανένα κλάδο της οικονομίας που υπήρξε ανάκαμψη κερδών και ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, δεν είπαν οι καπιταλιστές στους εργαζόμενους ελάτε να σας επιστρέψουμε όσα χάσατε στην κρίση. Αντίθετα λένε ότι χάσατε – χάσατε, «περασμένα ξεχασμένα».
Στον τόπο μας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κλάδος του τουρισμού και του επισιτισμού που έχει δυναμική ανάπτυξη και σπάει το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ των κερδών. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν απολαμβάνουν και αυτοί τα κέρδη αλλά βιώνουν συνεχώς πιο μεγάλη πίεση, εντατικοποίηση της εργασίας, εξοντωτικά ωράρια, τρομοκρατία.
Εμείς θέτουμε τον εξής προβληματισμό, πως γίνεται κάποιος που είναι υπέρ του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, υπέρ των επενδύσεων να λέει όχι στη συγκεκριμένη επένδυση στον Ερημίτη αν ο στόχος του δεν είναι να μπερδέψει ή να αποπροσανατολίσει; Η λογική των επενδύσεων που δίνει ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη, αυτά τα αποτελέσματα φέρνει. Εμείς θεωρούμε ότι κάποιες δυνάμεις όταν είναι στην αντιπολίτευση άλλα λένε για τους δικούς τους λόγους και μετά τα αλλάζουν. Για παράδειγμα τι σχέση έχει η σημερινή τοποθέτηση της κ. Δημάρχου με αυτή που είχε τον Απρίλη του 2012 στη λαϊκή συνέλευση στις Σινιές που έλεγε ότι «Κάποια πράγματα είναι αδιαπραγμάτευτα, κάποια πράγματα δεν μπαίνουν στη ζυγαριά και δεν ξεπουλιούνται ακόμη και αν έχουν να μας δώσουν για χίλιες γενιές και ας φέρουν οικονομικά οφέλη και κόσμο, κάποια πράγματα είναι αδιαπραγμάτευτα», full επίθεση για να μην προχωρήσουν οι σχεδιασμοί!!!
Το ίδιο υποκριτική είναι και η στάση των στελεχών, εκλεγμένων και πρώην του ΣΥΡΙΖΑ που κρύβονται πίσω από διαδικαστικά νομικίστικα ζητήματα και δεν μας λένε γιατί συνεχίζουν να στηρίζουν μία πολιτική δύναμη πως ως κυβέρνηση προχώρησε την ιδιωτικοποίηση και εξήγγελλε φοροαπαλλαγές στην εταιρεία; Υπάρχουν και πολιτικές δυνάμεις οι οποίες επιλέγουν να στοιχηθούν κατά περίπτωση με το ένα ή με το άλλο καπιταλιστικό συμφέρον. Σε καμία περίπτωση η αταξική θεώρηση των πραγμάτων δε βοηθάει στην εξαγωγή συμπερασμάτων. Δε βοηθάει να στοχευθεί ο πραγματικός αντίπαλος που δεν είναι άλλος από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Η περίπτωση του Ερημίτη είναι μία από αυτές που αναδεικνύουν ότι η κυβερνητική πολιτική έχει συνέχεια. Για να μην αναφέρω το ιστορικό ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα πολιτικά κόμματα που συνεργάστηκαν μαζί τους σε κυβερνήσεις που οργάνωσαν και υλοποίησαν την ιδιωτικοποίηση χωρίς καμία εξαίρεση.
Καταγγέλλουμε την παρέμβαση της κυβέρνηση που με ταχύτατα αντανακλαστικά νομοθέτησε για την εξυπηρέτηση των απαιτήσεων του κεφαλαίου, για ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία του. Οι Υπουργοί της ΝΔ σε ρόλο νομικού συμβούλου της εταιρίας που αγόρασε τον Ερημίτη, πέρασαν τροπολογία μέσα σε μια νύχτα για να ξεπεραστούν τα εμπόδια που έβαλε η λαϊκή κινητοποίηση.
Οι κορώνες της ΝΔ για την «ανεξαρτησία της αυτοδιοίκησης», τα μεγάλα λόγια του Υπουργού Εσωτερικών για «ακομμάτιστη, ανεξάρτητη, αυτοδιοίκηση που είναι κοντά στον πολίτη» το μόνο που κάνουν είναι να προκαλούν το κοινό αίσθημα. Η παρέμβαση της κυβέρνησης δείχνει ότι με λογική αποφασίζω και διατάσσω αλλάζει τους νόμους επειδή διαφωνεί με την απόφαση ενός δημοτικού συμβουλίου.
Η «στρατηγική επιλογή» της κυβέρνησης για τη στήριξη των επενδύσεων περνάει μέσα από την ψήφιση του «αναπτυξιακού νόμου» που παραμερίζει τους όρους προστασίας του περιβάλλοντος ενώ δε διστάζει να αγνοήσει αποφάσεις Δημοτικών ή/και Περιφερειακών Συμβουλίων, όταν το επιτάσσει το κέρδος.
Η απόφαση αυτή της κυβέρνησης είναι χρήσιμη για συμπεράσματα σχετικά με την αστική δημοκρατία, τους νόμους της και ποιους αυτοί εξυπηρετούν. Φτιάχνουν τους νόμους στα μέτρα τους, χωρίς ντροπή, αποδεικνύοντας ότι τα εμπόδια στην πολιτική τους με το νομικό δρόμο είναι χρήσιμα αλλά προσωρινά.
Η κυβέρνηση νομοθέτησε άμεσα για την ιδιωτικοποίηση του Ερημίτη που τη θεωρεί «εμβληματική επένδυση». Για την κυβέρνηση όμως μάλλον δεν είναι εμβληματική επένδυση το χτίσιμο σχολείων, νοσοκομείων και κέντρων υγείας, αθλητικών κέντρων, το ασφαλές οδικό δίκτυο, το πόσιμο νερό, η φιλολαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων… Εκεί οι νόμοι όχι μόνο δε διευκολύνουν αλλά μπαίνουν εμπόδιο.
Εμείς θεωρούμε ότι μόνο η λαϊκή πλειοψηφία μπορεί να δώσει λύση στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας προς όφελος του λαού ανοίγοντας το δρόμο για ανατροπές στο κοινωνικό και οικονομικό σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε. Για μία κοινωνία που στην κορυφή της ατζέντας της δε θα έχει την κερδοφορία του κεφαλαίου αλλά την λαϊκή ευημερία.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση»:
• Αντιτίθεται στην ιδιωτικοποίησή του ΕΡΗΜΙΤΗ, που έχουν ψηφίσει και υλοποιήσει οι κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ).
• Διεκδικεί την ακύρωση των νόμων και των αποφάσεων ιδιωτικοποίησής του.
• Παλεύει για τη μετατροπή του σε περιβαλλοντικό πάρκο ανοικτό και ελεύθερο για το λαό, χωρίς κανένα ανταποδοτικό χαρακτήρα που θα συμβάλει στην κάλυψη αναγκών αναψυχής και ψυχαγωγίας των ανθρώπων όλων των ηλικιών.
• Διαφωνεί στο να εκδοθεί οποιαδήποτε διοικητική πράξη που θα διευκολύνει την ιδιωτικοποίηση.
• Καλεί τον κερκυραϊκό λαό να βγάλει συμπεράσματα για τη στάση των πολιτικών δυνάμεων αλλά και για το αδιέξοδο αυτού του δρόμου ανάπτυξης. Να αγωνιστεί για μία ανάπτυξη που στο επίκεντρο θα βάζει την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Με βάση τη συζήτηση που αναπτύχθηκε κατά τις αρχικές τοποθετήσεις ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» επισήμανε τα παρακάτω:
Με βάση τα όσα είπε η κ. Δήμαρχος αν υπάρχουν «οι κατάλληλες προϋποθέσεις και σεβασμός» στο περιβάλλον και στα μνημεία όλα είναι προς πώληση. Όλη η Κέρκυρα είναι προς πώληση αν η επένδυση χαρακτηρίζεται «καλή».
Δημαγωγία δεν είναι να καταθέτει κάποιος μία πρόταση που είναι δύσκολο ή ριζοσπαστικό να υλοποιηθεί, που να ξεφεύγει από τη λογική της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Δημαγωγία είναι να αλλάζει θέσεις για να γίνεται αρεστός, να παραπλανεί για να κερδίζει ψήφους. Η αλήθεια δεν μπορεί να αλλάζει από το 2012 στο 2013 και το 2017.
Η κ. Δήμαρχος μας λέει ότι πρέπει να συζητήσουμε για το νομοσχέδιο που θα φέρει η κυβέρνηση για τις αλλαγές των αρμοδιοτήτων των Δήμων, την ίδια ώρα που έχει ήδη κατατεθεί στις επιτροπές της Βουλής. Η ΝΔ καταργεί τη δυνατότητα διεξαγωγής δημοψηφισμάτων, καθώς φοβάται τις λαϊκές αντιδράσεις, προσπαθεί να εξαφανίσει ακόμη και αυτόν τον τρόπο αντίδρασης. Αυτή τη λογική έχει η κυβέρνηση της ΝΔ που στήριξε και στηρίζει η κ. Υδραίου, όσο και αν προσπαθεί να εμφανιστεί ως ανεξάρτητη. Η κ. Υδραίου βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των προεκλογικών εκδηλώσεων της ΝΔ διεκδικώντας το χρίσμα, συμμετείχε στο συνέδριο του ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Πως είναι ανεξάρτητη; Είναι ξεκάθαρα μία Δήμαρχος εκλεγμένη με τη ΝΔ, που στηρίζει την κυβέρνησή της.
Οι αναφορές στις θέσεις του κ. Δένδια ή της κα. Γκερέκου που υποτίθεται ότι δε στηρίζουν την ιδιωτικοποίηση, απλά παραπλανούν τον λαό. Και οι δύο, ως βουλευτές ψήφισαν το μνημόνιο που περιείχε και ονομαστικά τον Ερημίτη ως μία περιοχή προς πώληση από το ΤΑΙΠΕΔ.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχει το δικαίωμα αλλά πολύ περισσότερο την υποχρέωση να αναδεικνύει τις αιτίες των προβλημάτων, τις πολιτικές ευθύνες, να προτείνει λύσεις για το σήμερα αλλά και να προτείνει τον δρόμο ανάπτυξης που θα δίνει οριστικές φιλολαϊκές λύσεις. Δεν καλούμε σε συμμαχία κορυφών, σε συγκόλληση παρατάξεων αλλά σε πλατιά συμμαχία της λαϊκής πλειοψηφίας.
Οι αποφάσεις των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, τα ψηφίσματα, τα νομικά εργαλεία μπορούν να σταθούν υποστηρικτικά στην δράση του λαϊκού κινήματος, που μόνο αυτό, αν στραφεί σε μία ριζοσπαστική κατεύθυνση μπορεί να δώσει λύσεις.
Υ.Γ. Όσο και αν προσπάθησε η κ. Δήμαρχος να υπεκφύγει με τη μέθοδο του… στρίβειν δια του αρραβώνος, είτε δηλώνοντας αναρμόδια για να πάρει θέση, είτε αναμένοντας «πρώτα» την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βόρειας Κέρκυρας. Είτε στη συνέχεια αποκτώντας ως δια μαγείας αρμοδιότητα πασάροντας τη λογική του «εφικτού» δηλ. να προστατεύσουμε ό,τι μπορούμε γιατί δεν μπορούμε να τα προστατεύσουμε όλα!! Τελικά οι μάσκες έπεσαν.
Και όταν στριμώχτηκε στη προσπάθειά της να μην πέσει και το τελευταίο φύλλο συκής… κατέθεσε ένα ψήφισμα που έθετε την ανάγκη να υπάρξει χωροταξικός πολεοδομικός σχεδιασμός- θέμα δηλαδή που μπορεί να απασχολήσει ένα ολόκληρο ξεχωριστό δημοτικό συμβούλιο- δεν αφορούσε ωστόσο την προκειμένη συζήτηση για τον Ερημίτη.
Όλες αυτές οι προσπάθειες έπεσαν εν τέλει στο κενό, καθώς ψηφίστηκε τελικά απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία εκφράζεται η αντίθεση στην ιδιωτικοποίηση (χρειάστηκαν μόλις… 5 ώρες).
Ασφαλιστική δικλείδα η πάλη του λαϊκού κινήματος.
