Η πολιτική συγκρότηση είναι σπουδαία κατάκτηση και δεν κρίνεται από την συχνότητα με την οποία ένα πολιτικό πρόσωπο απευθύνει βολές σε αντίθετες ιδεολογικά απόψεις, ούτε ο θεσμικός ρόλος μιας παράταξης εξαντλείται στην αναζήτηση ψόγου χωρίς έλλογα επιχειρήματα.
Αντιθέτως, όλες οι πολιτικές πλευρές πρέπει κάποια στιγμή να αντιλαμβάνονται την ευθύνη, το χρέος και το κοινωνικό έργο που κλήθηκαν να επιτελέσουν ως δημοκρατικά εκλεγμένες, και να έχουν την οξυδέρκεια να κατανοούν πότε πρέπει να μένουν αμετακίνητες στις πολικές τους θέσεις, αλλά και πότε πρέπει να αμβλύνουν τις διαφορές, ώστε να συμβάλλουν στην επίτευξη στόχων για το κοινό καλό. Σε κάθε άλλη περίπτωση επιδιώκουν απλά την διασπορά εντυπώσεων κενών περιεχομένου και ουσίας εμμένοντας σε τακτικές παλαιοπολιτικής προσέγγισης.
Προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται προς επιμένει να κινείται, με πρωτοφανή συνέπεια είναι αλήθεια και η Λαϊκή Συσπείρωση. Την άποψη αυτή ενισχύει πρόσφατο δημοσίευμα, βάσει του οποίου η ΛΑΣΥ εξαπολύει βολές εναντίον της παράταξης μας, αναφορικά με την στάση μας στην 13η Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, κατά την οποία δεν ταχθήκαμε υπέρ της προσάρτησης επιπλέον παραγράφου για την 46η επέτειο από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στο Ψήφισμα της παράταξης Ιόνιο Δυνατά για την μετατροπή του ιστορικού Ναού της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να θυμίσουμε στην Λαϊκή Συσπείρωση πως δεν είναι δόκιμο και πολιτικά ορθό, μια παράταξη να καταθέτει ψήφισμα, το οποίο όμως να προσαρτάται σε ψήφισμα διαφορετικού περιεχομένου και θεματικής κατεύθυνσης, απλά και μόνο για να εξαργυρώσει την πολιτική της επιταγή, χωρίς προετοιμασία και επιμέλεια και μάλιστα για ένα γεγονός ιστορικής μνήμης και εθνικού πένθους για τις χιλιάδες των θυμάτων της τουρκικής απόβασης.
Εάν οι σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης είχαν εγκαίρως προετοιμαστεί, θα έπρεπε να αναδείξουν το ζήτημα αυτοτελώς και όχι να ζητήσουν τροποποίηση ψηφίσματος και προσάρτηση σε αυτό και τις δικής τους πρότασης.
Ο λόγος λοιπόν που η παράταξη μας δεν τάχθηκε υπέρ της τροποποίησης αυτής δεν ήταν από αδιαφορία για τα γεγονότα της Κύπρου. Το αντίθετο μάλιστα. Ο τρόπος αυτός ουσιαστικά αποτέλεσε προσβολή και μεγίστη ασέβεια στη μνήμη των νεκρών, των οικογενειών τους, των αγνοουμένων και όσων εκδιώχθηκαν βίαια. Η Κύπρος πάντα θα πονά. Αυτό δεν ξεπερνιέται.
Θα ήταν σαφώς προτιμότερο λοιπόν η Λαϊκή Συσπείρωση να μην αναδείξει το ζήτημα καθόλου, παρά με τέτοια προχειρότητα επειδή δεν είχε γίνει η ανάλογη προετοιμασία να εισηγηθούν το θέμα αυτοτελώς.
Η Επτανησιακή Πρωτοβουλία είναι μια περιφερειακή παράταξη που στηρίχθηκε πολιτικά από το Κίνημα Αλλαγής και αυτό από την πρώτη στιγμή της διαδρομής μας στον στίβο των εκλογών υπήρξε σαφές. Δεν κατανοούμε όμως με ποιο τρόπο συγχέει και πάλι τα γεγονότα η ΛΑΣΥ σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αφήσει αιχμές περί διάσπασης του Κινήματος Αλλαγής. Ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής λοιπόν πολύ σωστά δημοσίευσε το δικό του μήνυμα για τα 46 χρόνια της τουρκικής εισβολής. Ακολούθησε όμως και η δημοσίευση της παράταξης μας για την ιστορική σύνδεση των γεγονότων της Κύπρου και της αποκατάστασης της δημοκρατίας στην Ελλάδα, μόλις λίγες ημέρες αργότερα, με αναφορές φυσικά στον σκοτεινό ρόλο που διαδραμάτισε η χούντα.
Είναι λοιπόν απορίας άξιο το τι ακριβώς επιδιώκει η ΛΑΣΥ, που δεν αφήνει την παραμικρή ευκαιρία να μέμφεται την συνεργασία της Επτανησιακής Πρωτοβουλίας με την Πλειοψηφούσα παράταξη.
Είναι τουλάχιστον εμφανές πως το μετατραυματικό σοκ της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΚΚΕ, ακόμη και τόσα χρόνια μετά, παραμένει οξύ.
Η ιστορία βλέπεται είναι αμείλικτη.
Καταγράφει τα πάντα και κρίνει τους πάντες.