Με ένα αμφισβητήσιμο εσωκομματικό λίφτινγκ, αν κρίνει κανείς από τα λευκά ψηφοδέλτια που πήρε ο νέος Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τζανακόπουλος, ο Αλέξης Τσίπρας ζητά πίστωση χρόνου προκειμένου να αποφύγει νέες αναταράξεις στην ανάγκη αφομοίωσης όσων ακόμα θεωρούνται ξένο σώμα.
Το εσωκομματικό ανακάτωμα στον κομματικό μηχανισμό και το οργανόγραμμα της Κουμουνδούρου, πέρα από το αυτονόητο της διαδικασίας, δηλαδή το να τονώσει το αρχηγικό του προφίλ, το οποίο καταρρέει από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, αποσκοπούσε και στην ανάγκη να παραμείνει ο διαχειριστής ενός πεδίου ελέγχου της μεγάλης προοδευτικής παράταξης που οραματίζεται.
Ο Αλέξης Τσίπρας ωστόσο γνωρίζει πως η μεταμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα αρχικό κόμμα, δεν είναι αυτό που θα του εξασφαλίσει την προοπτική ώστε να παραμείνει δημοσκοπικά ένα κόμμα με ποσοστά «κόμματος εξουσίας». Η αντιπολιτευτική του ικανότητα έδειξε ένα χρόνο τώρα ότι δεν μπορεί να αντισταθεί ούτε στον βαθύ και ανεξέλεγκτο λαϊκισμό, ούτε στις αυταπάτες που έφερε και στο παρελθόν, όμως… αποτέλεσαν βασική συνταγή για να αναρριχηθεί στην εξουσία έστω κι αν μετά το πλήρωσε ακριβά. Η απέλπιδα προσπάθεια να παραμείνει στο «πολιτικό παιχνίδι» και οι ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται στο εσωκομματικό πεδίο, τον οδηγούν και πάλι στον ίδιο δρόμο, να υιοθετήσει εκ νέου αντιμνημονιακή ρητορική.
Στην περίπτωση αυτή ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να δημιουργήσει με την αντιπολιτευτική του τακτική και το κατάλληλο ακροατήριο, εντοπίζοντας ή κατασκευάζοντας ένα πεδίο νέων αγανακτισμένων, που αυτή τη φορά δεν θα είναι θύματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά με φόντο πάντα την οικονομία, όπου μπορεί να βρει κανείς πολλά «αντιπολιτευτικά πατήματα» ακόμη και κάτω από ιδανικές συνθήκες, θα επικεντρωθεί σε όσους «αγανακτούν» με τις συνέπειες της πανδημίας.
Κατασκευάζει… αγανακτισμένους
Ήδη από την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για το παρελθόν. Για το δύσκολο 2010-2015, το οποίο ταύτισε με την παρούσα κυβέρνηση και την παρούσα συγκυρία.
Ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίζει για άλλη μια φορά να επενδύσει στις πληγές ενός λαού, ο οποίος ήδη έχει δώσει την ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν στάθηκε ικανός να τις επουλώσει, αντίθετα ακολούθησε περαιτέρω τραυματική πολιτική.
Η επιστροφή στην παλιά του ρητορική απαιτεί σαφώς και το κατάλληλο κοινό γιατί δεν μπορεί κανείς να μετρήσει τα αντανακλαστικά στο προστατευόμενο περιβάλλον στο οποίο μέχρι στιγμής απευθύνεται και είναι κυρίως το κομματικό του. Θα επενδύσει το επόμενο διάστημα στην κατασκευή «αγανακτισμένων» νέας γενιάς, καθώς ήδη πολλοί από όσους πίστεψαν στις πρώτες αυταπάτες του, δύσκολα θα ακολουθήσουν και πάλι την ίδια διαδρομή που θα επιβάλλει μια υστερική αντιπολίτευση.
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως αποτύπωσαν την εικόνα τους στην ΚΕ, δείχνουν ότι ακόμη δεν ωρίμασαν πολιτικά, και ότι δεν προτίθενται να το κάνουν αφού ο στόχος δεν είναι η ενδυνάμωσή τους, αλλά η ανάγκη να επιστρέψουν, με όχημα την λαϊκή απελπισία σε μια εξουσία που πιστεύουν ότι είναι το μόνο που πια τους καθορίζει.
