Ένα αφιέρωμα στη «θρυλική» (όπως αναφέρει χαρακτηριστικά) Κέρκυρα έκανε πριν λίγες μέρες η βρετανική εφημερίδα Daily Mail, χαρακτηρίζοντας το νησί ιδανικό μέρος για διακοπές ακόμη και το φθινόπωρο.
Και μπορεί εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού να μην μας επιτρέπονται τα ταξίδια, όμως ένα νοερό ταξίδι στην «Κοντέσα του Ιονίου» και ειδικότερα στο «Αχίλλειον», το παλάτι που ενέπνευσε και διάλεξε για σπίτι της η πριγκίπισσα Σίσσυ, μόνο νέες εικόνες και σκέψεις μπορεί να φέρει.
Ιδού λοιπόν η ιστορία της πριγκίπισσας Σίσσυ, της αντισυμβατικής επαναστάτριας και μιας ιδιαίτερα ασυνήθιστης προσωπικότητας, που αγάπησε πολύ την Κέρκυρα.
Ποια ήταν η πριγκίπισσα Σίσσυ
Η πριγκίπισσα Σίσσυ γεννήθηκε το 1837 στο Μόναχο της Βαυαρίας και ήταν η μικρότερη από τις δύο κόρες του Μαξιμιλιανού Ιωσήφ και της Λουδοβίκα, Δούκα και Πριγκίπισσας της Βαυαρίας αντίστοιχα.
Έζησε ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια στο κάστρο Possenhofen της οικογένειας, πολύ κοντά στο Μόναχο. Με την αδερφή της Ελένη (Νένε) η Σίσσυ είχε μόλις τρία χρόνια διαφορά, αλλά εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Εξωστρεφής, πειραχτήρι, με αγάπη για τη φύση, η Σίσσυ δεν είχε κανένα κοινό στοιχείο με τη Νένε που ήταν ένα ήσυχο κορίτσι.
Σε ηλικία 15 ετών, το καλοκαίρι του 1853, επισκέπτεται με τη μητέρα της και τη 18χρονη τότε Νένε το θέρετρο του Bad Ischl, στην Άνω Αυστρία, προκειμένου να συναντήσουν τον 23χρονο Αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκο Ιωσήφ, ο οποίος προοριζόταν για σύζυγος της Νένε.
Όμως ο νεαρός αυτοκράτορας γοητεύεται από τη Σίσσυ και έτσι στις 19 Αυγούστου γίνεται η επίσημη ανακοίνωση του επικείμενου αρραβώνα και η Σίσσυ, ως μέλλουσα αυτοκράτειρα, τραβά επάνω της όλη την προσοχή, τόσο των ευρωπαϊκών βασιλικών οίκων, όσο και των κοινών θνητών.
Ο γάμος τους έγινε στη Βιέννη τον επόμενο χρόνο στις 24 Απριλίου.
Η ζωή στην αυτοκρατορική κατοικία των Αψβούργων
Η πριγκίπισσα Σίσσυ ήταν ερωτευμένη με τον σύζυγό της αλλά καταπιεζόταν υπερβολικά από τα πρωτόκολλα, την αυστηρή πειθαρχία και τη σοβαροφάνεια της αυλής των Αψβούργων.
Η νοσταλγία για τα χαρούμενα χρόνια και την ανέμελη ζωή στις εξοχές της Βαυαρίας δεν άργησε να έρθει. Αν και ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στον κόσμο λόγω της απλότητας της, η ίδια εμφανιζόταν ελάχιστα αφού αποστρέφονταν τις μεγάλες γιορτές και τις πομπώδεις εκδηλώσεις.
Ωστόσο έζησε ευτυχισμένα και με τον Φραγκίσκο Ιωσήφ έκαναν τέσσερα παιδιά. Τις πριγκίπισσες Σοφία και Γκιζέλα και τον διάδοχο του θρόνου, πρίγκιπα Ροδόλφο. Δέκα χρόνια αργότερα, θα γεννηθεί και η πριγκίπισσα Μαρία Βαλέρια.
Το χτύπημα της μοίρας
Η ζωή της φάνταζε ονειρεμένη, αλλά η πραγματικότητα υπήρξε σκληρή. Η κόρη της πριγκίπισσας Σίσσυ, Σοφία έχασε τη ζωή της σε πολύ μικρή ηλικία, όταν σε ένα κοινό τους ταξίδι είχε ένα ατύχημα.
Αυτός ήταν και ο λόγος που η πεθερά της πήρε υπό την προστασία της τα δύο μικρότερα παιδιά. Εκτοτε οι σχέσεις των δύο γυναικών ήταν εχθρικές και για να αποφεύγει τη πεθερά της, η πριγκίπισσα Σίσσυ ταξίδευε συνέχεια στο εξωτερικό επικαλούμενη την κακή της υγεία.
Η χαριστική βολή για τη πριγκίπισσα Σίσσυ ήρθε με τον θάνατο του 30χρονου γιου της Ροδόλφου, ο οποίος βρέθηκε νεκρός με την αγαπημένη του Μαρία Βρετσέρα κάτω από άγνωστες συνθήκες.
Ο κόσμος πιστεύει πως επρόκειτο για διπλή αυτοκτονία των εραστών, που δεν μπορούσαν να ζήσουν ελεύθερα τον έρωτά τους, καθώς ήταν αμφότεροι παντρεμένοι, ενώ οι ιστορικοί υποστηρίζουν πως ήταν καθαρά πολιτική δολοφονία.
Η αγάπη της για την Ελλάδα
Και κάπως έτσι η πριγκίπισσα Σίσσυ, με κλονισμένη την ψυχική της υγεία ταξίδεψε στην Κέρκυρα και έφτιαξε μια έπαυλη, το γνωστό σε όλους μας Αχίλλειο. Λόγω της αγάπης της στην κλασική αρχαιότητα, αφιέρωσε το παλάτι της στον Αχιλλέα και το διακόσμησε με αγάλματα αρχαίων προσώπων.
Από αυτά ξεχωρίζει το άγαλμα του ίδιου του Αχιλλέα, που τον δείχνει χτυπημένο από το δηλητηριασμένο βέλος στη φτέρνα του.
Μάλιστα η πριγκίπισσα Σίσσυ αγάπησε τόσο πολύ την Κέρκυρα που περνούσε το μισό χρόνο στο πανέμορφο νησί του Ιονίου, κυρίως τους δροσερούς μήνες της άνοιξης και του φθινοπώρου.
Αγαπημένες της ασχολίες ήταν οι μακρινοί περίπατοι και η επικοινωνία με τους ντόπιους, οι οποίοι και τη λάτρευαν. Κι εκείνη όμως ήταν πάντα γενναιόδωρη ενώ χρηματοδότησε και το υδραγωγείο του χωριού, καθώς η περιοχή αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα ύδρευσης.
Προς τιμή της ανεγέρθηκε και μια πλάκα, η οποία σώζεται μέχρι σήμερα.
Πηγή: iefimerida.gr
