Το εγχείρημα μόνο απλό δεν είναι. Το «μαστίγιο» το κρατάει στο χέρι της ουσιαστικά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως υπενθύμισε χθες από τη Λισαβόνα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, «ο κ. Μπορέλ έχει αναλάβει την ευθύνη -κατόπιν εντολής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου- στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου να παρουσιάσει ένα πλήρες κείμενο για τις στρατηγικές επιλογές που η Ευρώπη έχει στις σχέσεις της με την Τουρκία».
Συγκεκριμένα, η τελευταία Σύνοδος Κορυφής εξουσιοδότησε τον Ύπατο Εκπρόσωπο της Ε.Ε. Ζοζέπ Μπορέλ να υποβάλει το αργότερο μέχρι το Μάρτιο του 2021 μια γραπτή έκθεση που θα αφορά ολοκληρωμένα το φάσμα των ευρωτουρκικών σχέσεων και θα περιγράφει τα εργαλεία και τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι της Τουρκίας. Στους επόμενους δύο μήνες, θα είναι έντονο το παρασκήνιο και εντατικές οι διαβουλεύσεις, με ορισμένες χώρες όπως η Γερμανία, η Ισπανία ή η Βουλγαρία να προσπαθούν διαρκώς να λειάνουν τις γωνίες στην κριτική και κυρίως στις κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Το «καρότο» είναι οι διερευνητικές επαφές.
Στην Κωνσταντινούπολη ο Π. Αποστολίδης
Η κυβερνητική διπλωματική αποστολή με επικεφαλής τον πρέσβη ε.τ. Παύλο Αποστολίδη θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη το πρωί της 25ης Ιανουαρίου, ώστε να ξεκινήσει εκ νέου τις συζητήσεις με την τουρκική πλευρά επί ενός και μόνο αντικειμένου, την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας.
«Εμείς προσδοκούμε και ελπίζουμε σε μια γόνιμη και παραγωγική σχέση με την Τουρκία. Θα είναι προς όφελος της Τουρκίας, θα είναι προς όφελος της Ελλάδος, θα είναι προς όφελος της Ευρώπης εάν η Τουρκία αλλάξει πολιτική και πιστεύω πραγματικά ότι το 2021 μπορεί να είναι ένα καλύτερο έτος για τις ελληνοτουρκικές αλλά και για τις ευρωτουρκικές σχέσεις από ό,τι ήταν το 2020», δήλωσε από την Πορτογαλία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στέλνοντας ένα μήνυμα και προς τη διεθνή κοινότητα ότι η χώρα μας προσέρχεται με καλή πίστη και γόνιμη διάθεση στο διάλογο.
Από την ελληνική πλευρά προσέρχονται στις «διαπραγματεύσεις για να συμφωνήσουμε πως θα γίνουν οι διαπραγματεύσεις», όπως χαρακτηρίζουν τις διερευνητικές επαφές, με πολύ συγκρατημένη αισιοδοξία για την έκβασή τους. Έχουν προηγηθεί εξάλλου 60 γύροι διερευνητικών επί σχεδόν δύο δεκαετίες, που πέρα από τη διατήρηση ενός ανοιχτού διαύλου επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών, δεν έφτασαν σε συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Τα «όπλα» της Ελλάδας
Το βέβαιο είναι ότι σε σχέση με την επανέναρξη των διερευνητικών τον περασμένο Αύγουστο, που επεδίωκε με τη μεσολάβησή της τότε η γερμανική καγκελαρία, στις 25 Ιανουαρίου θα έχουν πλέον ολοκληρωθεί πια τρία σημαντικά γεγονότα, υψηλής συμβολικής και γεωπολιτικής σημασίας για τη χώρα μας:
– Η μερική χάραξη ΑΟΖ με την Αίγυπτο και η ανάρτησή της στην επίσημη ιστοσελίδα της Διεύθυνσης Ωκεάνιων Υποθέσεων και του Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ από το Γραφείο Νομικών Υποθέσεων της Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών (έγινε στα τέλη Δεκεμβρίου).
– O καθορισμός για πρώτη φορά στα 12 μίλια του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης, στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και των Ιονίων Νήσων μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου, με την Ελληνική Δημοκρατία να επιφυλάσσεται ρητώς «για την άσκηση και στις λοιπές περιοχές της Επικράτειάς της των αντίστοιχων δικαιωμάτων της» (το νομοσχέδιο ψηφίζεται αυτή την εβδομάδα).
– Η ψήφιση από τη Βουλή του νομοσχεδίου για την έγκριση της σύμβασης αγοράς γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale, έξι νέων και δώδεκα μεταχειρισμένων.
