Οι ημερομηνίες-κλειδιά και οι μέχρι τώρα αποφάσεις
Στις δικαστικές αίθουσες μεταφέρεται η «μάχη» για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και την υποχρεωτική άδεια άνευ αποδοχών για τους ανεμβολίαστους εργαζομένους. Τις τελευταίες εβδομάδες «βροχή» κατατίθενται οι ατομικές και ομαδικές προσφυγές, κυρίως στα πρωτοβάθμια δικαστήρια της χώρας. Το σημείο «μηδέν» από το οποίο άρχισαν οι προσφυγές στη Δικαιοσύνη ήρθε στις 16 Αυγούστου 2021, όταν μπήκε σε εφαρμογή η διαδικασία αναστολής εργασίας για ανεμβολίαστους εργαζομένους σε προνοιακές δομές, ενώ από την 1η Σεπτεμβρίου σειρά παίρνουν οι υγειονομικοί.
Τον τελικό λόγο, ωστόσο, θα έχει, όπως όλα δείχνουν, το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο θα κρίνει το «καυτό» αυτό ζήτημα. Αλλωστε, ήδη το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο έχει δώσει και το πρώτο δείγμα γραφής για το προς τα πού θα κινηθεί.
Οι αιτήσεις ακύρωσης
Η κρίσιμη ημερομηνία έχει ήδη «κλειδώσει»… Στις 8 Οκτωβρίου η Ολομέλεια του ΣτΕ θα κρίνει την αίτηση ακύρωσης των 46 ανδρών της ΕΜΑΚ, ενώ μέχρι τότε ισχύει η απόφαση της Επιτροπής Αναστο[1]λών με την οποία έχει απορριφθεί η προσφυγή τους για να «παγώσει» το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού τους. Επίσης, την ίδια ημέρα θα κρίνει και την «τύχη» των υγειονομικών εργαζομένων, καθώς πριν από τρία 24ωρα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) προσέφυγε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας καταθέτοντας αίτηση αναστολής και του εμβολιασμού και του μέτρου της υποχρεωτικής άδειας άνευ αποδοχών για όσους εργαζομένους στην Υγεία και στις Δομές Κοινωνικής Πρόνοιας δεν θα έχουν εμβολιαστεί μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου 2021. Στη νομική επιχειρηματολογία που επικαλείται η Ομοσπονδία στην προσφυγή της στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας γίνεται επίκληση στο γεγονός ότι δεν υπήρξε επιστημονική και επιδημιολογική τεκμηρίωση για την αναγκαιότητα λήψης ενός τέτοιου μέτρου, όπως θεωρεί επιβεβλημένο η Επιτροπή Βιοηθικής και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, αλλά και η υφιστάμενη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Παράλληλα, γίνεται λόγος για την παραβίαση μιας σειράς συνταγματικών αρχών, όπως της αναλογικότητας, καθώς, όπως επισημαίνεται, δεν εξετάστηκε καν η λήψη ηπιότερων μέτρων, όπως η υποχρεωτική προσκόμιση διαγνωστικού τεστ για όσους δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν. Ταυτόχρονα, τονίζεται ότι η θέσπιση της υποχρέωσης εμβολιασμού, και μάλιστα με την απειλή κυρώσεων εις βάρος των εργαζομένων, έρχεται σε ευθεία αντίθεση προς τις συνταγματικές διατάξεις που προστατεύουν το θεμελιώδες δικαίωμα της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου και το δικαίωμα στην εργασία.
Επιπλέον, η ΠΟΕΔΗΝ θεωρεί ότι παραβιάζονται διεθνείς συμβάσεις που αναγνωρίζουν και προστατεύουν το δικαίωμα του ατόμου να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να αποφασίζει χωρίς άμεσες ή έμμεσες πιέσεις για κάθε θέμα που άπτεται της υγείας του.
Πρωτοδικεία
Ηδη, για το ζήτημα έχουν εκδοθεί δύο προσωρινές αποφάσεις από τα Μονομελή Πρωτοδικεία Βόλου και Κιλκίς στις αιτήσεις εργαζομένων Κοινωφελούς Επιχείρησης Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης και στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», που απέρριψαν αιτήματα εργαζομένων που δεν είχαν εμβολιαστεί. Πρόκειται για αποφάσεις που δείχνουν την… κατεύθυνση προς την οποία θα κινηθούν τα δικαστή[1]ρια. Ειδικότερα, αυτό που επισημαίνεται στο σκεπτικό τους είναι πως οι διατάξεις του νόμου για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό δεν πάσχουν από καμία αντισυνταγματικότητα, καθώς με αυτές προστατεύεται το υπέρτατης αξίας έννομο αγαθό της υγείας και της ζωής του συνόλου των πολιτών (δημόσια υγεία), και ιδίως των ευπαθών ομάδων. Στο ζήτημα αναφέρθηκε με έμμεσο τρόπο και ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Λάμπρος Σοφουλάκης σε γνωμοδότησή του, υποδεικνύοντας πως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός μπορεί να επιβάλλεται για λόγους δημόσιου συμφέροντος. Και αυτό διότι, όπως επισημαίνει, μπορεί η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου να είναι αναρμόδια για το ζήτημα, ωστόσο ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου τονίζει ότι «το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ήδη επιληφθεί επί σχετικών με το θιγόμενο ζήτημα περιπτώσεων και πριν από την εφαρμογή του νεαρού νόμου 4820/23-7-2021 (άρθρα 205- 206), όπως για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό υπαλλήλων που υπηρετούν στις Ειδικές Μονάδες Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ) και τη διαγραφή νηπίου από δημοτικό παιδικό σταθμό (ΣτΕ 133/2021 Ολ. και 2387/2020, αντίστοιχα), δεχόμενο ότι ο εμβολιασμός ως απαραίτητο μέτρο για την πρόληψη της διάδοσης και την καταπολέμηση μεταδοτικών ασθενειών που συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία είναι συνταγματικώς ανεκτή πράξη, χάριν του δημόσιου συμφέροντος». Τον «δρόμο» δείχνει, ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Σοφουλάκη, και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο πρόσφατα έκρινε ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για μολυσματικές ασθένειες δεν παραβιάζει το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής.
Πηγή: Εφημερίδα Παραπολιτικά
