Έμπνευση χαρακτήρισε την επιτυχία της Εθνικής στο Euro 2004 ο Γκουστάβο Πογέτ. Ο Ουρουγουανός προπονητής μίλησε στο περιοδικό FourFourTwo για την πρόκληση της πρόκρισης στα τελικά του Euro 2024.
«Αυτό είναι υπέροχο συναίσθημα. Για πολλούς ανθρώπους, φαίνεται αδύνατο να κάνει (σ.σ. η Ελλάδα) κάτι παρόμοιο. Αλλά ίσως πριν από αυτό ήταν το ίδιο. Έκαναν κάτι ξεχωριστό. Η ιδέα εδώ, είναι να φέρουμε την εθνική ομάδα στο επίπεδο που περιμένουν, γιατί ήταν πολύ καλή από το 2004 έως το 2014, αλλά δεν έχει φτάσει σε τελικούς τουρνουά από τότε. Πρέπει να επιστρέψει», είπε αρχικά ο Γκουστάβο Πογέτ.
Ο Ουρουγουανός προπονητής αποκάλυψε ότι βρέθηκε κατά τύχη στον πάγκο της Εθνική ομάδας. «Για να είμαι ειλικρινής, ήλθα στην Ελλάδα για έναν διαφορετικό λόγο, για να δω έναν αγώνα που ακυρώθηκε λόγω Covid-19, οπότε έκανα μερικές συναντήσεις με ανθρώπους του ποδοσφαίρου που γνωρίζω. Κάποιος μου είπε: “Ξέρεις ότι ο προπονητής της εθνικής ομάδας φεύγει;”. Αυτό με οδήγησε σε μια άλλη συνάντηση, μετά σε μια άλλη και υποθέτω ότι ήταν η ώρα. Πάνω κάτω, γνωρίζω το ελληνικό ποδόσφαιρο και αυτό βοήθησε πολύ. Γνωρίζω τους περισσότερους παίκτες», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ύστερα σημείωσε πως «είναι πολύ σημαντικό ότι είχα δουλέψει πριν στην ΑΕΚ. Για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος, είναι ότι αυτό σε βοηθάει για να μάθεις τη νοοτροπία. Αν ήταν μια ολοκαίνουργια κουλτούρα, θα ήταν λίγο πιο δύσκολο, θα χρειαζόταν μερικούς μήνες ακόμα. Έκανα αυτήν την κουβέντα, γιατί πήγε καλά η δουλειά στην ΑΕΚ».
Ο Γκουστάβο Πογέτ εντόπισε και τις διαφορές στο να προπονεί κανείς έναν σύλλογο και μία Εθνική ομάδα. Όπως σημείωσε «είναι τελείως διαφορετικό, το συνηθίζω ακόμα. Είναι κάτι καινούργιο για εμένα. Είσαι σε έναν ρυθμό για ενάμιση μήνα, μετά μαζεύεται η ομάδα και πηγαίνεις από τα 60 στα 200 χιλιόμετρα την ώρα. Μέχρι στιγμής, το έχω απολαύσει. Είναι πάντα ωραίο όταν κάνεις κάτι διαφορετικό, χωρίς να υπάρχει μονοτονία. Μέχρι στιγμής, είμαι ευχαριστημένος, αλλά, όπως οτιδήποτε στο ποδόσφαιρο, θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα. Όταν παίζουμε παιχνίδια, όλοι κοιτάζουν την ομάδα. Αλλά τους μήνες που δεν υπάρχουν ματς, όλοι ξεχνούν τις εθνικές ομάδες, ασχολούνται με τους συλλόγους. Όταν πλησιάζει το επόμενο παιχνίδι, τότε επιστρέφουν».
