Πενήντα χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στην χούντα των συνταγματαρχών στις 17 Νοέμβρη 1973.

Όλοι μαζί φοιτητές, εργαζόμενοι, απλοί πολίτες που ασφυκτιούσαν κάτω από το καθεστώς της 7χρονης δικτατορίας, εξεγέρθηκαν χωρίς να υπολογίσουν κανένα προσωπικό κόστος, βάζοντας ασπίδα τη ζωή τους για τη δημοκρατία.
Περπατάμε στα βήματα του Νοέμβρη του ’73, τιμώντας τους αγώνες του Πολυτεχνείου, κρατώντας ζωντανές τις μνήμες και την παρακαταθήκη, σε πείσμα των αναθεωρητών της ιστορίας του τόπου μας. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για μια ανοικτή κοινωνία, για Κράτος Δικαίου κι όχι παρακράτος παρακολουθήσεων, για συλλογικότητα κι ενσυναίσθηση κι όχι αυταρχισμό, για ειρήνη και αλληλεγγύη στους λαούς που υποφέρουν. Με μπροστάρη μας και πάλι -και πάντα- τη νέα γενιά.

Νιώθουμε τις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας μας για απόδοση δικαιοσύνης, εξάλειψη της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ανάγκες που σχετίζονται με τα αιτήματα του «Πολυτεχνείου» για ελευθερία, δημοκρατία και σεβασμό στους πολίτες.

Συνεχίζουμε γιατί ξέρουμε ότι τίποτα δεν μας έχει χαριστεί, μόνος μας δρόμος είναι αυτός της διεκδίκησης μαζί με το λαό.