Ένα ακόμα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της Κέρκυρας δυστυχώς παραμένει αναξιοποίητο. Ένα πλεονέκτημα, το οποίο οφείλαμε να είχαμε αναδείξει και αξιοποιήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δυστυχώς όμως μας λείπει η εξωστρέφεια και η δημιουργική φαντασία. Για να χρησιμοποιήσω ένα αναρχικό σύνθημα «η φαντασία στην εξουσία» και είμαι σίγουρος ότι πολλά πράγματα στο νησί μας θα ήταν διαφορετικά, προς το καλύτερο.
Και εξηγούμαι. Κατ’ αρχάς να δούμε την σχέση της Κέρκυρας με τον θεσμό των Ολυμπιακών αγώνων και να δούμε βέβαια και την σχέση της Κέρκυρας με το Παρίσι που θα φιλοξενήσει τους θερινούς Ολυμπιακούς αγώνες το καλοκαίρι του 2024.
Τρία είναι τα σύμβολα του Ολυμπισμού. Είναι η σημαία, είναι η Φλόγα, που συνδέεται με την Ολυμπία και είναι ο Ύμνος που συνδέεται με την Κέρκυρα λόγω Σπύρου Σαμάρα. Η Ολυμπία μια χαρά τα πάει και έχει αναδείξει αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα. Εμείς το κρατάμε «μυστικό». Κάθε 4 χρόνια 12 – χιλιάδες θεατές σηκώνονται όρθιοι για να ακούσουν τον Ολυμπιακό Ύμνο, στο στάδιο που φιλοξενεί την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων και περίπου 3 δισ. θεατές παρακολουθούν από τις τηλεοράσεις. Βάλτε μπροστά σας την υδρόγειο και ψάξτε μια κουκιδίτσα που είναι η πατρίδα του συνθέτη του Ολυμπιακού ύμνου. Του Σπύρου Σαμάρα, που όταν ανέβασε την Φλόρα Μιράμπιλις γύρω στο 1886, αν δεν κάνω λάθος, θεωρήθηκε το πολιτιστικό γεγονός στην Ευρώπη. Και εμείς στην υποδοχή της Ολυμπιακής φλόγας, παίζουμε Κερκυραϊκά παραδοσιακά. Ο.κ. Αντί λοιπόν να «διαδώσουμε» ότι η Κέρκυρα είναι η πατρίδα του συνθέτη του Ολυμπιακού Ύμνου, το «κρύβουμε». Το πώς θα το εξηγήσω παρακάτω.
Ανοίγω παρένθεση για να αναφέρω και τους σύγχρονους Ολυμπιονίκες που σχετίζονται με την Κέρκυρα. Αρχίζω με τον Παναγιώτη Παρασκευόπουλο, ο οποίος κατέκτησε στην πρώτη σύγχρονη Ολυμπιάδα το χάλκινο μετάλλιο στην δισκοβολία. Ο Παρασκευόπουλος όμως ήταν και πρωταθλητής Γαλλίας στην ποδηλασία, με την Ρασιγκ Παρί, όταν σπούδαζε ιατρική στο Παρίσι. Ο Παρασκευόπουλος παντρεύτηκε μια από τις αδελφές του Ντίνου Θεοτόκη την Ελένη, έζησε και πέθανε στους Καρουσάδες, όπου είναι και ο τάφος του. Ερχόμαστε στην εποχή μας και έχουμε την τιμή να χαιρόμαστε με την επιτυχία της Μαρίας Γεωργάτου στην Ολυμπιάδα του Σύδνεϋ, που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο ανσάμπλ. Ερχόμαστε στην Ολυμπιάδα του Ρίο με την μεγάλη επιτυχία Σπύρου Γιαννιώτη που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στην κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης. Και τέλος έχουμε τον Στέφανο Ντούσκο ο οποίος γεννήθηκε στη βόρεια Κέρκυρα, όπου κατοικούν ο παππούς του και η γιαγιά του. 3 σύγχρονοι Ολυμπιονίκες που πέρα από όλα τα άλλα είναι αξιοθαύμαστοι χαρακτήρες και παράδειγμα για όλη τη νεολαία.
Συνεχίζω με την σχέση της Κέρκυρας με το Παρίσι. Η Κέρκυρα, που θα προσφέρει και στο Παρίσι τον Ολυμπιακό Ύμνο, συνδέεται με το Λιστόν. Θα μπορούσαμε κατά την υποδοχή της Φλόγας να συνδεθούμε το το Ριβολί και αφού αξιοποιήσουμε τις δημόσιες σχέσεις των πολιτικών μας και τις επαφές με την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή μέσω της τεχνολογίας, με την βοήθεια του Ιονίου Πανεπιστημίου του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας και τμήματος Πληροφορικής να προσφέρουμε στη Δήμαρχο του Παρισιού την ευκαιρία να στείλει το δικό της μήνυμα εν όψει των Ολυμπιακών αγώνων με την γενέτειρα του συνθέτη του Ολυμπιακού Ύμνου. Επίσης θα μπορούσαμε να προσκαλέσουμε και τον Πρέσβη της Γαλλίας στην χώρα μας και στο πλαίσιο αυτής της γιορτής να του προσφέρουμε, ως δώρο, τις παρτιτούρες του Ολυμπιακού Ύμνου σε επίχρυσο πάπυρο, με καλαίσθητη θήκη. Ένα δώρο που μπορούμε να το προσφέρουμε τις Ολυμπιακές χρονιές και στις διεθνείς τουριστικές εκθέσεις. Όπως επίσης θα μπορούσε στο Λιστόν να γίνει ένας αγώνας επίδειξης άλματος επί κοντώ, όπως γίνεται σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, αλλά και στην Αθήνα. Στο τέλος της εκδήλωσης θα μπορούσε να σχηματισθεί με φωτισμό επάνω στο Λιστόν η Ελληνογαλλική σημαία, πάντα με την βοήθεια του Ιονίου Πανεπιστημίου, αλλά και εξειδικευμένων επί του θέματος επαγγελματιών που διαθέτει το νησί μας, όπως επίσης υπό την μπαγκέτα ενός σκηνοθέτη. Έτσι γίνονται οι σύγχρονες εκδηλώσεις. Ας ανοίξουμε τους ορίζοντες μας.
Ένα ακόμα στοιχείο που μπορούμε να αξιοποιήσουμε είναι η στολή μουσικού που συμμετείχε στις εκδηλώσεις έναρξης και λήξης των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων το 1896 και η οποία βρίσκεται στο μουσείο της Παλαιάς. Θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα σώμα 100 μουσικών με αυτές τις στολές και να διεκδικήσουμε την παρουσία τους στην τελετή της αφής της Φλόγας στην Ολυμπία. Και να αδελφοποιηθεί ο Δήμος μας με τον Δήμο της Ολυμπίας. Όπως επίσης να ζητήσουμε μέσω της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής το σώμα αυτών των 100 μουσικών να συμμετέχει στις εκδηλώσεις έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών αγώνων.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, απλά τα αναφέρω ως τροφή προς σκέψη. Μπορούμε να κάνουμε πολλά, διαθέτουμε πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα, αλλά πρέπει να αποδράσουμε από το παρελθόν και να διαγράψουμε τον επαρχιωτισμό που ενίοτε μας διακρίνει. Η Κέρκυρα, είτε αρέσει, είτε όχι, δεν είναι η Άνω Μαγουλίτσα.
